Mardi 25/11/2014, Bruxelles, COMPAGNONS OMMEGANG : 50ième anniversaire des opérations Ommegang & Dragon Rouge et Dragon Noir. La version Française de « Congo 1964 » sera disponible au Club Prince Albert dans le hall d'accès à la salle Madou où se tiendra la réunion. L’Auteur sera présent. ________________________________________ L'ANNÉE DU DRAGON. CONGO 1964 - Eddy Hoedt Adaptation et traduction française par Baudouin Peeters En 1964, la crise congolaise, qui débuta en 1961, après l'assassinat du Premier ministre Patrice Lumumba, va culminer. Les rebelles, qui se nomment “Simba” (lion), occupent pratiquement un tiers du nord-est du pays. Ils tiennent également sous leur coupe à Stanleyville et à Paulis plus de 5000 hommes, femmes et enfants, Européens, Asiatiques et Africains. Des exécutions publiques de nombreux Congolais ont lieu régulièrement. Après que tous les efforts de négociation pour trouver une solution aient échoué, les Puissances Occidentales décident, sous la direction des Etats-Unis et de la Belgique, d'assurer une aide militaire au Congo. Cela s'élabore en faisant appel au colonel belge Vandewalle en tant que conseiller personnel du Premier ministre Tshombé. Petit à petit au Congo, la 5e Brigade mécanisée est sortie de terre et Vandewalle la nommera rapidement “Ommegang”. Le 1er novembre 1964, les colonnes de l'Ommegang se mettent en branle en direction de Stanleyville, où environ 1.600 Belges et étrangers sont pris en otage par les Simbas. Etant donné la gravité de la situation sur place, les Américains et les Belges, décident ensemble d'intervenir militairement en montant une opération armée. Dans la nuit du 17 novembre 1964, renforcé par des unités d'appui, le 1er Bataillon de parachutistes de Diest, s'envole avec les transports de troupes américains, de C-130 Hercules, vers la base de l'île de l'Ascension. Le 21 novembre, tout le corps armé s'élance vers la base de Kamina au Congo. De tôt matin, le 24 novembre, l'opération “Dragon rouge” prend cours et le 1er Bataillon est parachuté à Stanleyville créant la joie mais aussi le drame parmi les otages. De fait, les Simbas rassemblent ces derniers pour les fusiller avant leur libération et une course contre la mort se joue. Pendant ce temps, les colonnes de l'Ommegang, renforcées par des groupements de mercenaires et de gendarmes katangais, s'approchent de Stanleyville qu'ils atteindront vers midi et occuperont les places libérées par les parachutistes. De leur côté, ces derniers se regroupent à l'aéroport pour une nouvelle opération. Le 26 novembre 1964, est déclenchée l'opération “Dragon Noir” parachutant les hommes du 1er Bataillon sur Paulis pour libérer le plus possible de populations menacées. Ensuite, c'est le retour en Belgique où les troupes sont accueillies en “libérateurs” par une population conquise par leurs actes de bravoure. Ce livre nous conduit d'heure en heure à travers l'évolution à la fois héroïque, complexe et tragique des évènements vécus dans la République Démocratique du Congo, détaille les engagements et analyse les opérations militaires, grâce de nombreux témoignages recueillis auprès des soldats et des expatriés qui vont nous projeter au milieu de la fournaise de l'Est du Congo. L'auteur ne ménagera pas, cinq années durant, ses recherches, ses contacts et sa documentation pour nous livrer un récit percutant de vérité et d'émotions. Un livre de 256 pages, format: 21 x 29,5 cm, adapté et traduit en version française, riche de nombreuses photographies et documents uniques, disponible au prix public de 39,90 €. Le livre sera distribué auprès des libraires par La Caravelle dès le 18 novembre prochain - [email protected] - 02 / 240 93 00 Informations et coordination de l'édition française : Baudouin Peeters - [email protected] Contacte auteur : Eddy Hoedt - [email protected] IK KREEG DEZE MAIL IN MIJN POSTBUS. WIE HELPT DEZE JONGE DAME VERDER?
Beste meneer Hoedt, Ik ben Julie Geukens en doe in het kader van mijn meesterproef geschiedenis aan de KULeuven historisch onderzoek naar het leven van kolonialen die in de periode 1945-1960 naar Belgisch-Congo emigreerden. Ik richt mij hierbij specifiek tot de verhalen van landbouwers, omdat over die groep nog maar weinig geweten is. Het opzet van mijn paper is het verwerven van inzicht in de herinneringen van de voormalige landbouwers aan hun vertrek naar, periode in de Congo en terugkeer naar België. Hiervoor zou ik in de loop van het komende academiejaar zelf interviews willen gaan afnemen van oud-kolonialen. Hierbij gaat het niet enkel om particulieren die op eigen houtje naar Belgisch-Congo trokken om een landbouwbedrijf, veeteeltbedrijf, plantage, etc. op te starten. Ook kolonialen die als werknemer van de overheid in Belgisch Congo belanden om daar het landbouwbeleid van de Belgische staat uit te bouwen en werknemers van een privé ondernemingen zou ik graag in mijn onderzoek betrekken. Verder ben ik niet enkel op zoek naar getuigenissen van mannen, maar ook naar de verhalen van echtgenotes die hun man vergezelden naar de kolonie. Hierbij wil ik benadrukken dat ik steeds rekening zal houden met de persoonlijke wensen van de oud-kolonialen. Het interview kan ten alle tijden worden stopgezet en personen kunnen, indien zij dit wensen, altijd anoniem blijven. Op uw site Eddy's History Corner vond ik voornamelijk de geschiedenis en activiteiten terug van Belgische paracommando's die actief waren in Congo, maar onder andere door het terugvinden van de naam van Bob Vanhee en andere activiteiten van oud-kolonialen, vermoed ik dat u uitgebreide en goede contacten heeft met een grote groep oud-kolonialen. Daarom vroeg ik mij af of u bereid bent mijn vraag te verspreiding in uw vrienden- en kennissenkring. Indien u of anderen verdere vragen of bedenkingen hebben, mag u mij hierover altijd contacteren via e-mail of bellen op het nummer 0496/71 09 66 [email protected] Alvast heel erg bedankt. Vriendelijke groeten en misschien tot binnenkort, Julie Geukens Er begint stilaan belangstelling te komen van de pers voor de Franse versie van Congo 1964. Verneem zojuist dat o.a. de kwaliteitskrant "De Standaard" blijkt te azen op een scoop... Momenteel zitten we in volle eindfase van het productieproces en rollen de persen in de drukkerij. Het boek komt eraan ! HERINNERINGSDAG 50 JAAR DRAAKOPERATIES.
Enkele van de aanwezigen op maandag 13 oktober 2014 in zaal "Ten Stuyver" in Oostende. We herkennen o.a. consul van Stanleystad P. Nothomb en de beide gastsprekers, luitenant-kolonel André Anne de Molina en kapitein-commandant Hughes le Grelle. Bedankt aan Lieve en Bob voor deze prachtige foto, genomen als afsluiter van een mooie en gezellige dag. Een geslaagde dag in Oostende tijdens de lunch met causerie, waarin het 50-jarig jubileum wordt belicht van de operaties in Stan & Paulis 1964. Beelden zeggen meer dan woorden. Een selectie.... Causerie met luitenant-kolonel A. Anne de Molina en kapitein-commandant H. le Grelle over de "Dragon OPS" - Congo 1964.. Er zijn momenteel 64 intekeningen voor de lunch + causerie en een goeie 30 man voor de causerie in de namiddag (13:30 uur) LOCATIE : Feestzaal "Ten Stuyver" , Stuyverstraat , Oostende Men kan NIET meer intekenen voor de lunch ! Indien er nog geïnteresseerden zijn voor de causerie 's namiddags: liefst verwittigen a.u.b. >>> B. Vanhee : 059 / 26 61 67 of E. Hoedt : 058 / 23 25 15 Iedereen welkom ! Ook Belgisch consul van Stanleystad in 1964, Patrick NOTHOMB, heeft zijn aanwezigheid op de causerie bevestigd. BESTE BEZOEKER,
WEGENS TECHNISCHE PROBLEMEN IS HET BIJWERKEN VAN MIJN WEBSITE VOORLOPIG ONMOGELIJK. WE ZOEKEN EEN OPLOSSING. MET ONZE EXCUSES VOOR HET ONGEMAK. Onder het ere-voorzitterschap van Patrick NOTHOMB, ere-ambassadeur, consul-generaal van België in Stanleystad (nu Kisangani) in 1964, werd op zaterdag 20 september door de Fraternité Belgo-Congolaise een herdenking georganiseerd in de Sint-Michiels en Sint-Goedele kathedraal in Brussel. Dit ter nagedachtenis aan de duizenden slachtoffers, Congolezen en Europeanen, die vielen tijdens de Simba-rebellie in de Democratische Republiek Congo. Onder hen 420 buitenlanders, hoofdzakelijk Belgen en waaronder 130 missionarissen. Er werd ook hulde gebracht aan al diegenen die toen, met veel moed en levensgevaar, de gegijzelden en Congolezen ter plaatse, ter hulp zijn gekomen. De misviering om 10:30 uur werd voorgegaan door Mgr. André-Joseph LEONARD, aartsbisschop van Mechelen-Brussel en door Mgr. Marcel UTEMBI TAPA, aartsbisschop van Kisangani en werd in beide landstalen uitgesproken. Baron Patrick NOTHOMB, Ere-Ambassadeur op rust, sprak de genodigden in de kathedraal eerst toe waarna de prachtige misviering werd aangevat met het Cantate Domino van Giuseppe Ottavio Pitoni (1657-1743) en de openingszang Canticorum Jubilo van G.F. Händel (1685-1759), waarna Monseigneur LEONARD de aanwezigen toesprak en de dienst, gesteund door een prachtig zangkoor en Congolese muzikanten en zangers werd verder gezet. De homilie werd uitgesproken door monseigneur André-Joseph LEONARD en na de communie werd door Michel FAELES, voorzitter van het organiserende comité, een boodschap gericht aan de Congolese bevolking. Marcel UTEMBI TAPA, aartsbisschop van Kisangani, sprak daarna de aanwezigen toe. De misviering werd afgesloten met het Hallelujah uit de Messiah van Georg Friedrich Händel en de genodigden verlieten de kathedraal onder de orgeltonen van het Toccata in d-moll van Johann Sebastian Bach. Alle aanwezigen, onder wie verschillende Congolezen en Belgische Congolezen, religieuze congregaties, kolonialen en militairen en sympathisanten, spraken unaniem hun lof uit over het verloop van deze dienst. Na de misviering was er in het Cheraton Hotel op het Rogierplein een druk bezochte en uiterst verzorgde receptie. In de Democratische Republiek Congo worden gelijkaardige herdenkingen op touw gezet. MESSAGE D’AMITIE ET DE RECONNAISSANCE AU PEUPLE CONGOLAIS. En 1964, il y a cinquante ans, le Mouvement révolutionnaire, fondateur de la République Populaire du Congo-Stanleyville et sa branche armée, les Simbas, avaient pris possession d’environs deux tiers de la Répubique Démocratique du Congo, en y multipliant l’exécution systématique de milliers de Congolais. Il s’est agi l’a d’un véritable « GENOCIDE DE CLASSE SOCIALE » qui a éliminé, non seulement les cadres administratifs et de sociétés, mais qui s’est étendu également aux ecclésiastiques, chefs coutumiers, enseignants, soldats, policiers, commerçants ; en fait à tous ceux dont la situation sociale dépassait tant soit peu le niveau de vie moyen de la population. Ce vide provoqué par l’élimination des cadres au fur et à mesure de la progression des Simbas a amené l’émergence des éléments les moins recommandables de la population et de groupes de jeunes qui, pour asseoir leur autorité, se sont livrés à des actes d’une cruauté inimaginable, ainsi qu’a le destruction des valeurs traditionnelles congolaises. C’est au nom de tous les Belges, qui ont travaillé ou travaillent actuellement au Congo, ainsi qu’au nom des Associations et des Congrégations religieuses qui les représentent, que nous présentons nos sincères condoléances aux parents et amis des victimes. *** Au moment de la fin du régime révolutionnaire, en 1964, ce sont alors les expatriés, surtout les Belges, qui furent particulièrement menacés. Environs 420 expatriés, dont plus de 130 Missionnaires, furent assassinés dans les territoires qui restaient aux mains des Simbas, essentiellement dans la Province Orientale. Face à ces menaces, la population congolaise, qui n’était considérée comme êtres humains par les Simbas que pour satisfaire leurs bas instincts, a manifesté un extraordinaire élan de solidarité envers les Belges, malgré les menaces qui pesaient sur elle à tout instant. Parfois, c’est un simple verre d’eau et des arachides qui ont été donnés aux otages entassés dans une hutte d’un petit village et ce, en bravant les menaces des Simbas ; parfois, c’est en cachant des Belges, en les alimentant ou en les aidant à fuir, que les Congolais ont manifesté leur solidarité. Plus spectaculaire encore est ce qui s’est passé au Maniema en septembre 1964, où la population est réunie d’autorité dans un stade, pour assister au jugement et approuver la condamnation à mort d’un Belge ; et là, c’est toute la population qui désapprouve la décision des Autorités, en observant un silence impressionnant, un silence de mort qui a sauvé la vie de ce Belge. Ces quelques exemples ne représentent qu’une infime partie des nombreux témoignages recueillis dans toutes les régions occupées par les rebelles. *** A tous ces Congolais et ces Congolaises qui nous ont ainsi aidés, au péril de leur vie, c’est de tout cœur que nous voudrions leur dire simplement « MERCI », pour la solidarité et l’amitié qu’ils nous ont ainsi manifestées envers nos compatriotes. Ce « MERCI » vient d’abord de tous ceux qui ont vécu ces évènements tragiques, mais nous croyons pouvoir dire que c’est toute la population belge qui s’associe à ces remerciements, montrant ainsi la profonde amitié qui unit nos deux peuples. Enfin, par ce message d’amitié et de gratitude, nous avons voulu confirmer cette fraternité belgo-congolaise et exprimer notre souhait de voir les Belges et les Congolais unir leurs efforts, afin de bâtir ensemble un monde meilleur, où règneront la paix, la justice et le respect de la dignité humaine. POUR « FRATERNITE BELGO-CONGOLAISE » Getekend : André de Maere d’Aertrycke Michel Faeles Administrateur de Territoire honoraire Président Deze boodschap werd overgemaakt aan de katholieke en protestantse kerken, alsook aan de media van de Democratische Republiek Congo, om verspreid te worden tijdens de vieringen en zondagse uitzendingen van 21 september 2014. 20-09-2014 : BELGIË-CONGO VERBROEDERD / FRATERNITE BELGO_CONGOLAISE
Onder het Ere-voorzitterschap van Patrick NOTHOMB, Ere-ambassadeur, Consul-generaal van België te Stanleystad (Kisangani) in 1964, organiseert onze groepering in 2014 de 50ste verjaardag van de tragische gebeurtenissen die toen in Congo hebben plaatsgevonden n.a.v. de Simba-opstand en de oprichting van de onzinnige Volksrepubliek Congo-Stanleyville [n.v.d.r. République Populaire du Congo] De Simba-opstandelingen slaagden erin om twee-derden van het land te controleren, welke gepaard is gegaan met moordpartijen, slachtingen en gijzelnemingen. Ter deze gelegenheid zal er op zaterdag 20 september 2014 om 10:30 uur in de St. Michiels en St. Goedele kathedraal in Brussel een mis worden gecelebreerd, door Mgr. André-Joseph LEONARD - aartsbisschop van Mechelen-Brussel - en door Mgr. Marcel UTEMBI TAPA - aartsbisschop van Kisangani - ter nagedachtenis van de duizenden Congolese slachtoffers en de 420 buitenlandse slachtoffers, hoofdzakelijk Belgen. Onder de slachtoffers, meer dan 130 missionarissen. Allen door de rebellen vermoord. Bij die gelegenheid wordt ook hulde gebracht aan al diegenen die toen - met veel moed en levensgevaar - de gegijzelden en andere inwoners ter hulp zijn gekomen. De kerkelijke plechtigheid wordt gevolgd door een receptie in het hotel SHERATON in Brussel. Gelijkaardige herdenkingen zullen ook plaatsvinden in de Democratische Republiek Congo, waarbij de boodschap die we hen zullen toesturen, zal worden voorgelezen. Hierin betuigen we onze grote waardering en oprechte dankbaarheid aan de Congolese bevolking, voor de spontane hulp aan onze landgenoten die ze met eigen levensgevaar hebben ondernomen tijdens deze tragedie. De religieuze congregaties, de Belgen die in Congo hebben gewerkt of die er nu nog werkzaam zijn, de Congolezen die in België verblijven, evenals de kringen en verenigingen die ze vertegenwoordigen, sporen we aan om zich broederlijk bij deze herdenkingen aan te sluiten. Is getekend : Michel FAELES, voorzitter organiserend Comité. Bart VERBIST, geboren Antwerpen op 7 februari 1970, start zijn militaire loopbaan in 1988 aan de K.M.S. in Brussel. In 1992 studeert hij af en volgt hij met succes de Gespecialiseerde Professionele Opleiding in Aarlen en daarna respectievelijk de opleiding Commando en Para in Marche-les-Dames en Schaffen. In 1993 vervoegt hij als Pelotonscommandant het 1ste Bn Para in Diest in de toenmalige 11e Compagnie. In die functie neemt hij deel aan de VN opdracht UNAMIR in Rwanda. In september 1994 wordt hij aangeduid als pelotonscommandant in de 14e Compagnie van het 2de Bataljon Commando in Flawinne en aansluitend als commandant van het peloton Mortieren. In die laatste functie neemt hij deel aan de operatie GREEN STREAM in Congo-Brazzaville (preventieve ontplooiing in het kader van een mogelijke evacuatieopdracht). In 1999 keert hij terug naar het 1ste BN Para in de functie van commandant van de Franstalige 13de Compagnie. In 2001 wordt hij Officier Inlichtingen en Veiligheid (S2) van het bataljon. In deze hoedanigheid neemt hij in 2002 deel aan de NAVO opdracht KFOR in Kosovo. Na met succes de Vorming Kandidaat Hoger Officier te hebben beëindigd wordt hij in 2003 aangeduid voor de Algemene Directie Material Resources (DGMR) in Evere als materiaalbeheerder voor de mortieren en anti-tank wapensystemen. In augustus 2004 neemt kapitein VERBIST, samen met het 1ste Bn Para, als adjunct S3 Plans van de Multinationale Battle Group 3 , deel aan de NAVO-opdracht ISAF. Een missie onder de leiding van de Noren. In maart 2005 keert hij definitief terug naar het 1ste Bn Para als adjunct van de Officier Operaties (S3) tot zijn aanduiding in augustus 2005 als S3 in het 3de Bn Para. In die functie neemt hij in 2007 deel aan de VN opdracht UNIFIL in Libanon. In 2007 wordt hij weerhouden voor de Hogere Stafopleiding in Brussel. Na deze cursus met succes te hebben beëindigd wordt majoor stafbrevethouder (SBH) VERBIST in 2008 aangeduid als onderrichter in het Competentie Centrum van de Land Component (CC Land) in Aarlen. In deze hoedanigheid staat hij voornamelijk in voor de voortgezette vorming van de officieren van de manoeuvertroepen (Cursus Kapitein van het Wapen en Vorming Hoger Officier van het Wapen). In oktober 2010 vervoegt majoor VERBIST de Sectie Land van de Divisie Doctrine & Requirements in de schoot van ACOS Operaties & Training in Evere ( ACOS O&T/Div D&R/Land). In deze functie staat hij aan het hoofd van o.a. de gebruikerstesten in het kader van de aankoopdossiers voor de nieuwe karabijnen en precisiewapens en stelt hij de operationele vereisten (Key User Requirements) op voor het aankoopdossier van de Rapid Reaction Vehicle (dat de ILTIS-jeep in operaties moet vervangen). In 2012 wordt hij tot Luitenant-kolonel bevorderd. Vanaf augustus 2013 oefent hij in Evere de functie uit van G3 Operaties van het Operationeel Commando van de Land Component (COMOPSLAND) In deze hoedanigheid is hij verantwoordelijk voor de operationele voorbereiding van de detachementen van de Land Component die in opdracht vertrekken, alsook van de individuele versterkingen (Individual Augmentees). Op 11 september 2014 neemt Luitenant-kolonel SBH VERBIST de fakkel over van Luitenant-kolonel Luc LECLERCQ als commandant van het 3de Bn Para. We wensen Luitenant-kolonel SBH Bart VERBIST in zijn nieuwe functie "All the best" en vele "Happy Landings" toe, samen met zijn paracommando's van het 3 Para. |
AuthorEddy Hoedt Categories |