Luitenant-kolonel André Anne de Molina ° 28 mei 1927 - † 16 juni 2016
Luitenant-kolonel A. Anne de Molina, hier 13 oktober 2014 in Oostende, tijdens een herdenking van de operaties in 1964 in Stan en Paulis.
Op 16 juni 2016 bereikte me het droevige nieuws van het overlijden van luitenant-kolonel A. Anne de Molina. N.a.v. de voorbereiding en verschijnen van mijn boek - zowel de Nederlandstalige, als Franstalige versie - had ik het genoegen en de eer om met deze illustere persoonlijk in contact te komen. Zijn eenvoud en vriendelijkheid maakten grote indruk op mij. Hieronder een In Memoriam voor deze grote mijnheer.
STAAT VAN DIENST:
20 december 1944: Vrijwilliger bij het 11de Bataljon Fuseliers. Neemt met de 3th US Army (generaal Patton) deel aan de «Duitse Campagne» (vanaf eind maart 1945 tot de kapitalisatie)
Terugkeer naar België in juli 1945 en maakt deel uit van de bewakingselementen van de gevangenenkampen in Oostkamp, Zedelgem en Nazareth.
Doorloopt van april tot september 1946 de officiersschool van Seilles (deelgemeente van Andenne) en van Tervuren.
Kort intermezzo bij de artillerie als adjudant CSL; doorloopt daarna de artillerieschool van Brasschaat.
Periode in verschillende artillerie-batterijen als onderluitenant.
Behaalt in april 1949 zijn elementair para-brevet.
Loopt vanaf 1949 stage bij het 1 Para (toen nog in Leopoldsburg ingekwartierd) en wordt daarna peloton chef van het 3de Eskadron (Engelse organigram, later ging men over tot de huidige Amerikaanse indeling)
In april 1952 wordt hij aangesteld als commandant van de 3de Compagnie.
In 1955 wordt hij hoofd van de sectie «Operaties» (officier S3).
Vertrekt in februari 1957 met het 8ste Detachement (1 Para) naar Kamina en maakt er deel uit van het 3de Para-Cdo (in september 1955 opgericht en vanaf april 1959 tot 3 Para omgedoopt).
Na een sprongongeval keert hij in juli 1957 terug naar België voor opname in het Militair Hospitaal.
Vertrekt in januari 1958 terug naar het 3de Para-Cdo in Kamina en maakt er deel uit van het permanente kader.
Neemt in januari 1959 deel aan de interventie in Leopoldstad.
Neemt in november deel – met de helft van het 3de Bataljon Para – aan de interventie in Nyanza, Ruanda (nu Rwanda).Hij staat in voor de beveiliging van de UNO-missie in heel Ruanda.
Operationele sprong op Kindu (3 Para) om de Force Publique te ontwapenen (17 juli 1960).
Januari 1961 : einde termijn en verlof in België. Daarna officier S4 bij 1 Para (hoofd van de sectie «Logistiek»).
September 1961 : vertrek met 1 Para naar Usumbura (2 maanden) n.a.v.d. lokale verkiezingen daar.
Mei 1962 : opnieuw naar Usumbura (6 weken) voor ordehandhaving tijdens de overgang van het land naar de onafhankelijkheid.
Juni 1964 : promoveert tot de graad van majoor en wordt S3 in het 1 Para.
November 1964 : deelname aan «Dragon Rouge» en «Dragon Noir» (Stan & Paulis)
Verlaat in 1970 het 1ste Para na 20 jaren dienst.
Vertoeft enige tijd bij de Militaire Politie (hijzelf zegt over deze periode: « sans commentaires »).
Wordt in 1973 aangesteld als «chef-protocol» van de strijdkrachten.
1982 : op-rust-stelling.
Luitenant-kolonel Anne de Molina (toen majoor S3), hier tweede van rechts, geflankeerd door transmissie-officier, kapitein Miserocchi, majoor Rousseaux (2e Commando) en adjudant Delgoffe op het eiland Ascension tijdens de voorbereiding van Dragon Rouge (foto legerarchief)
Zijn goede vriend en korpsgenoot, kapitein-commandant Hughes le Grelle, sprak op zijn begrafenis het afscheidswoord. Hieronder de Nederlandse vertaling.
Dierbare Patrice (in de hemel), Michèle, Martine, Béatrice, Emmanuel, Simon,
Dames en Heren,
U bezorgde me de eer om hier enkele woorden uit te spreken over deze buitengewone « Mijnheer », die André, uw geliefde vader, was. Ik voel me zeer vereerd en bedank u hiervoor.
Bij zijn geboorte heeft men zich ontegenzeglijk vergist wat de keuze van zijn voornaam betreft; men moest hem eigenlijk « Modeste » hebben genaamd; wat eerder bij zijn persoonlijkheid zou hebben gepast. Ik wil vooral de valkuilen omzeilen die men vaak terugvind in de klassieke « lofbetuigingen » en wat ik hier zal zeggen is de werkelijkheid, de waarheid en is niet overdreven. Zijn nederigheid, zijn scherpzinnigheid, zijn schranderheid en zijn vriendelijkheid waren door eenieder gekend.
Ik kende hem sinds meer dan zestig jaren als chef en ik durf hier zelfs zeggen, als een zeer dierbare vriend. Door mijn ervaring met hem in operatie kan ik hier ook zijn moed tijdens gevaarlijke situaties bevestigen, die indrukwekkend was, zonder bluf en gespeend van « grote woorden ». Zijn orders waren duidelijk en snel geformuleerd, nauwkeurig en afgestemd op de situatie.
Als officier-parachutist was hij bondig en efficiënt in zijn beslissingen, moedig in operatie en hij was waarschijnlijk één van de weinige naoorlogse officieren die drie valschermsprongen uitvoerde onder vijandelijk vuur. In zijn andere functies, bij de M.P. en als militaire chef-protocol, heeft hij steeds een buiten alle normen liggende doeltreffendheid geëtaleerd, die unaniem erkend werd door zijn chefs en ondergeschikten. Voor zover ik weet heeft hij deelgenomen aan drie uiterst riskante, grote geparachuteerde operaties in Afrika. En voor mij, was hij een dierbare vriend en aangetrouwde neef.
Kommer en verdriet bleven hem niet bespaard; een kind moeten afstaan, het verlies van zijn buitengewone en geliefde echtgenote, waren beproevingen die hij in het diepste van zijn hart opborg. In die meer dan zestig jaren heb ik hem nooit horen klagen. Hij was ook diep religieus en sociaal, was intens betrokken in zijn parochie, zijn dorp en in de kerkfabriek; zijn daden voerde hij in alle eenvoud en discretie uit.
Hij beschikte over een bepaald soort humor, die soms scherp was en Brits van inslag. Eén van zijn vrienden schreef ooit dat hij « An officer and a gentleman » was.
Dit alles stelt me in staat u te zeggen, vooral aan jullie, zijn kinderen, zijn kleinkinderen: volg zijn voorbeeld, toon dat jullie hem waardig zijn en breng de herinnering aan hem over aan uw eigen kinderen, kleinkinderen en al uw nazaten. Hij was en moet een toonbeeld en een voorbeeld blijven voor allen.
Ik bedank u nogmaals en laten we voor hem bidden; wat ik ook maar in alle oprechtheid denk waar hij is, hij zal zich nog meer over ons ontfermen.
De begrafenis van luitenant-kolonel André Anne de Molina voltrok zich op woensdag 22 juni 2016 om 10u30 in de Sint-Jacob-op-Koudenberg, de militaire parochiekerk aan het Koningsplein in Brussel.