 Onder het ere-voorzitterschap van Patrick NOTHOMB, ere-ambassadeur, consul-generaal van België in Stanleystad (nu Kisangani) in 1964, werd op zaterdag 20 september door de Fraternité Belgo-Congolaise een herdenking georganiseerd in de Sint-Michiels en Sint-Goedele kathedraal in Brussel. Dit ter nagedachtenis aan de duizenden slachtoffers, Congolezen en Europeanen, die vielen tijdens de Simba-rebellie in de Democratische Republiek Congo. Onder hen 420 buitenlanders, hoofdzakelijk Belgen en waaronder 130 missionarissen. Er werd ook hulde gebracht aan al diegenen die toen, met veel moed en levensgevaar, de gegijzelden en Congolezen ter plaatse, ter hulp zijn gekomen. De misviering om 10:30 uur werd voorgegaan door Mgr. André-Joseph LEONARD, aartsbisschop van Mechelen-Brussel en door Mgr. Marcel UTEMBI TAPA, aartsbisschop van Kisangani en werd in beide landstalen uitgesproken. Baron Patrick NOTHOMB, Ere-Ambassadeur op rust, sprak de genodigden in de kathedraal eerst toe waarna de prachtige misviering werd aangevat met het Cantate Domino van Giuseppe Ottavio Pitoni (1657-1743) en de openingszang Canticorum Jubilo van G.F. Händel (1685-1759), waarna Monseigneur LEONARD de aanwezigen toesprak en de dienst, gesteund door een prachtig zangkoor en Congolese muzikanten en zangers werd verder gezet. De homilie werd uitgesproken door monseigneur André-Joseph LEONARD en na de communie werd door Michel FAELES, voorzitter van het organiserende comité, een boodschap gericht aan de Congolese bevolking. Marcel UTEMBI TAPA, aartsbisschop van Kisangani, sprak daarna de aanwezigen toe. De misviering werd afgesloten met het Hallelujah uit de Messiah van Georg Friedrich Händel en de genodigden verlieten de kathedraal onder de orgeltonen van het Toccata in d-moll van Johann Sebastian Bach. Alle aanwezigen, onder wie verschillende Congolezen en Belgische Congolezen, religieuze congregaties, kolonialen en militairen en sympathisanten, spraken unaniem hun lof uit over het verloop van deze dienst. Na de misviering was er in het Cheraton Hotel op het Rogierplein een druk bezochte en uiterst verzorgde receptie. In de Democratische Republiek Congo worden gelijkaardige herdenkingen op touw gezet. MESSAGE D’AMITIE ET DE RECONNAISSANCE AU PEUPLE CONGOLAIS. En 1964, il y a cinquante ans, le Mouvement révolutionnaire, fondateur de la République Populaire du Congo-Stanleyville et sa branche armée, les Simbas, avaient pris possession d’environs deux tiers de la Répubique Démocratique du Congo, en y multipliant l’exécution systématique de milliers de Congolais. Il s’est agi l’a d’un véritable « GENOCIDE DE CLASSE SOCIALE » qui a éliminé, non seulement les cadres administratifs et de sociétés, mais qui s’est étendu également aux ecclésiastiques, chefs coutumiers, enseignants, soldats, policiers, commerçants ; en fait à tous ceux dont la situation sociale dépassait tant soit peu le niveau de vie moyen de la population. Ce vide provoqué par l’élimination des cadres au fur et à mesure de la progression des Simbas a amené l’émergence des éléments les moins recommandables de la population et de groupes de jeunes qui, pour asseoir leur autorité, se sont livrés à des actes d’une cruauté inimaginable, ainsi qu’a le destruction des valeurs traditionnelles congolaises. C’est au nom de tous les Belges, qui ont travaillé ou travaillent actuellement au Congo, ainsi qu’au nom des Associations et des Congrégations religieuses qui les représentent, que nous présentons nos sincères condoléances aux parents et amis des victimes. *** Au moment de la fin du régime révolutionnaire, en 1964, ce sont alors les expatriés, surtout les Belges, qui furent particulièrement menacés. Environs 420 expatriés, dont plus de 130 Missionnaires, furent assassinés dans les territoires qui restaient aux mains des Simbas, essentiellement dans la Province Orientale. Face à ces menaces, la population congolaise, qui n’était considérée comme êtres humains par les Simbas que pour satisfaire leurs bas instincts, a manifesté un extraordinaire élan de solidarité envers les Belges, malgré les menaces qui pesaient sur elle à tout instant. Parfois, c’est un simple verre d’eau et des arachides qui ont été donnés aux otages entassés dans une hutte d’un petit village et ce, en bravant les menaces des Simbas ; parfois, c’est en cachant des Belges, en les alimentant ou en les aidant à fuir, que les Congolais ont manifesté leur solidarité. Plus spectaculaire encore est ce qui s’est passé au Maniema en septembre 1964, où la population est réunie d’autorité dans un stade, pour assister au jugement et approuver la condamnation à mort d’un Belge ; et là, c’est toute la population qui désapprouve la décision des Autorités, en observant un silence impressionnant, un silence de mort qui a sauvé la vie de ce Belge. Ces quelques exemples ne représentent qu’une infime partie des nombreux témoignages recueillis dans toutes les régions occupées par les rebelles. *** A tous ces Congolais et ces Congolaises qui nous ont ainsi aidés, au péril de leur vie, c’est de tout cœur que nous voudrions leur dire simplement « MERCI », pour la solidarité et l’amitié qu’ils nous ont ainsi manifestées envers nos compatriotes. Ce « MERCI » vient d’abord de tous ceux qui ont vécu ces évènements tragiques, mais nous croyons pouvoir dire que c’est toute la population belge qui s’associe à ces remerciements, montrant ainsi la profonde amitié qui unit nos deux peuples. Enfin, par ce message d’amitié et de gratitude, nous avons voulu confirmer cette fraternité belgo-congolaise et exprimer notre souhait de voir les Belges et les Congolais unir leurs efforts, afin de bâtir ensemble un monde meilleur, où règneront la paix, la justice et le respect de la dignité humaine. POUR « FRATERNITE BELGO-CONGOLAISE » Getekend : André de Maere d’Aertrycke Michel Faeles Administrateur de Territoire honoraire Président Deze boodschap werd overgemaakt aan de katholieke en protestantse kerken, alsook aan de media van de Democratische Republiek Congo, om verspreid te worden tijdens de vieringen en zondagse uitzendingen van 21 september 2014.  De dienst in de St-Goedele en St-Michiels kathedraal werd door verschillende hoogwaardigheidsbekleders bijgewoond. Ook koning Filip stuurde zijn persoonlijke afgevaardigde. Op de foto zien we hier een lachende minister van staat, Charles Michel (foto M. Charlier).  Aartsbisschop Leonard en aartsbisschop Utembi Tapa gaan de hoogwaardigheidsbekleders tegemoet aan het portaal van de kathedraal (foto M. Charlier).  Belgisch consul van Stanleystad 1964, baron Patrick Nothomb, verwelkomt de aanwezigen in de kathedraal (foto M. Charlier).  De receptie in de prachtige conferentiezaal van het Sheraton Hotel.  Rechts op de foto, voorzitter van de Mohikanen, Oostende, een vriendenkring van West- en Oostvlaamse kolonialen en geestelijken.  Ancien van de operatie "Rode Draak" in 1964 Jimmy Sierens.  20-09-2014 : BELGIË-CONGO VERBROEDERD / FRATERNITE BELGO_CONGOLAISE Onder het Ere-voorzitterschap van Patrick NOTHOMB, Ere-ambassadeur, Consul-generaal van België te Stanleystad (Kisangani) in 1964, organiseert onze groepering in 2014 de 50ste verjaardag van de tragische gebeurtenissen die toen in Congo hebben plaatsgevonden n.a.v. de Simba-opstand en de oprichting van de onzinnige Volksrepubliek Congo-Stanleyville [n.v.d.r. République Populaire du Congo] De Simba-opstandelingen slaagden erin om twee-derden van het land te controleren, welke gepaard is gegaan met moordpartijen, slachtingen en gijzelnemingen. Ter deze gelegenheid zal er op zaterdag 20 september 2014 om 10:30 uur in de St. Michiels en St. Goedele kathedraal in Brussel een mis worden gecelebreerd, door Mgr. André-Joseph LEONARD - aartsbisschop van Mechelen-Brussel - en door Mgr. Marcel UTEMBI TAPA - aartsbisschop van Kisangani - ter nagedachtenis van de duizenden Congolese slachtoffers en de 420 buitenlandse slachtoffers, hoofdzakelijk Belgen. Onder de slachtoffers, meer dan 130 missionarissen. Allen door de rebellen vermoord. Bij die gelegenheid wordt ook hulde gebracht aan al diegenen die toen - met veel moed en levensgevaar - de gegijzelden en andere inwoners ter hulp zijn gekomen. De kerkelijke plechtigheid wordt gevolgd door een receptie in het hotel SHERATON in Brussel. Gelijkaardige herdenkingen zullen ook plaatsvinden in de Democratische Republiek Congo, waarbij de boodschap die we hen zullen toesturen, zal worden voorgelezen. Hierin betuigen we onze grote waardering en oprechte dankbaarheid aan de Congolese bevolking, voor de spontane hulp aan onze landgenoten die ze met eigen levensgevaar hebben ondernomen tijdens deze tragedie. De religieuze congregaties, de Belgen die in Congo hebben gewerkt of die er nu nog werkzaam zijn, de Congolezen die in België verblijven, evenals de kringen en verenigingen die ze vertegenwoordigen, sporen we aan om zich broederlijk bij deze herdenkingen aan te sluiten. Is getekend : Michel FAELES, voorzitter organiserend Comité.    Bart VERBIST, geboren Antwerpen op 7 februari 1970, start zijn militaire loopbaan in 1988 aan de K.M.S. in Brussel. In 1992 studeert hij af en volgt hij met succes de Gespecialiseerde Professionele Opleiding in Aarlen en daarna respectievelijk de opleiding Commando en Para in Marche-les-Dames en Schaffen. In 1993 vervoegt hij als Pelotonscommandant het 1ste Bn Para in Diest in de toenmalige 11e Compagnie. In die functie neemt hij deel aan de VN opdracht UNAMIR in Rwanda. In september 1994 wordt hij aangeduid als pelotonscommandant in de 14e Compagnie van het 2de Bataljon Commando in Flawinne en aansluitend als commandant van het peloton Mortieren. In die laatste functie neemt hij deel aan de operatie GREEN STREAM in Congo-Brazzaville (preventieve ontplooiing in het kader van een mogelijke evacuatieopdracht). In 1999 keert hij terug naar het 1ste BN Para in de functie van commandant van de Franstalige 13de Compagnie. In 2001 wordt hij Officier Inlichtingen en Veiligheid (S2) van het bataljon. In deze hoedanigheid neemt hij in 2002 deel aan de NAVO opdracht KFOR in Kosovo. Na met succes de Vorming Kandidaat Hoger Officier te hebben beëindigd wordt hij in 2003 aangeduid voor de Algemene Directie Material Resources (DGMR) in Evere als materiaalbeheerder voor de mortieren en anti-tank wapensystemen. In augustus 2004 neemt kapitein VERBIST, samen met het 1ste Bn Para, als adjunct S3 Plans van de Multinationale Battle Group 3 , deel aan de NAVO-opdracht ISAF. Een missie onder de leiding van de Noren. In maart 2005 keert hij definitief terug naar het 1ste Bn Para als adjunct van de Officier Operaties (S3) tot zijn aanduiding in augustus 2005 als S3 in het 3de Bn Para. In die functie neemt hij in 2007 deel aan de VN opdracht UNIFIL in Libanon. In 2007 wordt hij weerhouden voor de Hogere Stafopleiding in Brussel. Na deze cursus met succes te hebben beëindigd wordt majoor stafbrevethouder (SBH) VERBIST in 2008 aangeduid als onderrichter in het Competentie Centrum van de Land Component (CC Land) in Aarlen. In deze hoedanigheid staat hij voornamelijk in voor de voortgezette vorming van de officieren van de manoeuvertroepen (Cursus Kapitein van het Wapen en Vorming Hoger Officier van het Wapen). In oktober 2010 vervoegt majoor VERBIST de Sectie Land van de Divisie Doctrine & Requirements in de schoot van ACOS Operaties & Training in Evere ( ACOS O&T/Div D&R/Land). In deze functie staat hij aan het hoofd van o.a. de gebruikerstesten in het kader van de aankoopdossiers voor de nieuwe karabijnen en precisiewapens en stelt hij de operationele vereisten (Key User Requirements) op voor het aankoopdossier van de Rapid Reaction Vehicle (dat de ILTIS-jeep in operaties moet vervangen). In 2012 wordt hij tot Luitenant-kolonel bevorderd. Vanaf augustus 2013 oefent hij in Evere de functie uit van G3 Operaties van het Operationeel Commando van de Land Component (COMOPSLAND) In deze hoedanigheid is hij verantwoordelijk voor de operationele voorbereiding van de detachementen van de Land Component die in opdracht vertrekken, alsook van de individuele versterkingen (Individual Augmentees). Op 11 september 2014 neemt Luitenant-kolonel SBH VERBIST de fakkel over van Luitenant-kolonel Luc LECLERCQ als commandant van het 3de Bn Para. We wensen Luitenant-kolonel SBH Bart VERBIST in zijn nieuwe functie "All the best" en vele "Happy Landings" toe, samen met zijn paracommando's van het 3 Para. 
Luitenant-kolonel SBH Luc LECLERCQ, de uittredende commandant van het 3 Para.
|
AuthorEddy Hoedt Categories |
RSS-feed
