|
Als eerbetoon aan alle omgekomen militairen bij het drama in Detmold 1963, dit 'speciaal' blogartikel.   26 juni 1963 staat voor altijd als een zwarte dag genoteerd in de annalen van het Regiment Para-Commando. Ondanks het groot belang dat de twee opleidingscentra (het CE Para & CE Cdo) hechten aan de veiligheidsvoorschriften slaat het noodlot die dag toe. Het is trouwens aan de strikte toepassing van deze voorschriften dat het o.a. te danken is dat er, ondanks de gevaren die verbonden zijn aan de training en opleiding van onze paracommando’s, zeer weinig dodelijke ongevallen gebeuren. Die middag echter, iets na 12:00u, loerde het gevaar vanuit een totaal andere hoek... Vandaag is het precies 50 jaar geleden dat dit drama zich voltrok.  De feiten: tijdens een manoeuvre van het 1 (BE) Corps in de toenmalige DDR werd een Flying Boxcar C-119 met paracommando’s van het 1 Para door een mortiergranaat getroffen. Het projectiel was afgevuurd door een Britse eenheid die in het kamp Sennelager buiten de toegelaten uren aan het oefenen was. Dank zij het koelbloedig optreden van Eerste-sergeant-majoor Edmond Chabot (die hierbij zelf om het leven kwam) en de twee andere dispatchers kunnen negen paracommando’s nog uit het vliegtuig springen, net voor het brandend neerstort.  De kisten van de omgekomen manschappen van 1 Para met erewacht, in een loods van het opleidingscentrum van Schaffen die n.a.v. het drama tot rouwkapel is omgevormd.  Links boven, 1ste sergeant-majoor Edmond Chabot, die zijn heldendaad met zijn leven bekocht. Bij dit drama verliest het Regiment Para-Commando 29 manschappen van het 1 Para en 3 dispatchers van het CE Para. Ook een adjudant van het A.N.C. (Congolese regeringsleger) en de volledige vliegtuigbemanning komt hierbij om het leven. Vandaag staat éénieder die op de één of andere manier verbonden is met het Regiment Para-Commando even stil bij dit tragische gebeuren. Elk gedenkt op zijn manier zijn omgekomen makkers en kaderleden. Gisteren, 25 juni, werd in het CE Para in Schaffen dit drama met een plechtigheid herdacht.  Op het plein van Schaffen staat een betonnen kruis in het midden van een erepark, waar een deel van de slachtoffers begraven liggen. They never die. They only fly away…   De golf aan beschuldigingen aan het adres van bepaalde Belgische onderdanen die in onze vroegere kolonie actief waren i.v.m. de moord op Lumumba en die momenteel door bepaalde media 'dik in de verf worden gezet' krijgen stilaan de kenmerken van een rookgordijn. De echte betrokkenen, dixit opdrachtgevers, blijven hiermee evenwel buiten schot. Maar wat hier ook het jammerlijke gevolg van is, is dat de duizenden gewezen kolonialen die zich met hart en ziel van hun taak hebben gekweten, onrechtstreeks door deze geruchtenmolen in een negatieve spiraal worden meegezogen. Het wordt stilaan tijd dat men zich objectief eens gaat toespitsen op hun verwezenlijkingen en wat er heden ten dage, na een wat men 'premature' onafhankelijkheid kan noemen, nog van overblijft. Maar dit is natuurlijk een heel wat minder spectaculaire issue. Hoewel, ... Iedereen weet intussen dat de oorspronkelijke 'mythe', waarin men de dood van Lumumba op rekening van, of als een gevolg van stammentwisten en, of Afrikaanse 'rechtspraak' wil schuiven, totaal naast de kwestie zit. Niemand kan de stelling negeren dat dit gebeuren integendeel het gevolg is van een rationele strategie die vanuit bepaalde, vooral westerse kringen werd gedirigeerd. Op een website van de BBC lezen we op 13 december 2012 dat wettelijk gezien Katanga, als gevolg van haar secessie "op voet van oorlog was" en dat "de moord op Lumumba dus als een oorlogsmisdaad zou kunnen gecatalogeerd worden." Straffe taal! Ik vind het wel eigenaardig hoeveel moeite vanuit Britse hoek gedaan wordt om alles wat van ver of dichtbij verband houdt, of kan hebben met de Belgische kolonisatie, extreem wordt uitgesmeerd of in een negatieve daglicht wordt geplaatst. Wie wil men hiermee discrediteren? Het antwoord laat ik over aan de bezoeker van dit forum... Het gevaar is verre van denkbeeldig dat de modale lezer van al die publicaties en persberichten uit het oog verliest dat de geviseerde personen als schuldigen worden aanzien, hoewel ze momenteel nog door geen enkel gerechtsapparaat worden vervolgd of zelfs in staat van beschuldiging worden gesteld.Het wordt hoog tijd dat onze nationale pers ook deze piste eens in de verf zet! Ware het trouwens niet beter om eerst het gerechtsapparaat en pas daarna de mogelijke gevolgtrekkingen, hun beloop te laten gaan?   Barones Daphne Park Groot-Brittannië betrokken bij de moord op Lumumba? BRON: «La Libre», 20 juni 2013. «De Britse inlichtingendienst M16 heeft een rol gespeeld in de moord op de eerste Premier van Congo, Patrice Emery Lumumba in januari 1961.» Dit onthulde Lord David Edward Lea in een rubriek van de «London Review of Books» (LRB) die, volgens een Indische krant «The Hindu», aan de lezers zo goed als onopgemerkt voorbijging. Dezelfde Lord verwijst naar een gesprek met de ex-eerste secretaresse Daphne Park van de Britse ambassade in Leopoldstad (nu Kinshasa) van 1959 tot 1961, een functie die tijdens de periode rond de onafhankelijkheid van de gewezen Belgische kolonie gekoppeld was aan de post van de Britse M16. «Wij hebben (iets te maken met de ontvoering van Patrice Lumumba). Ik heb dit zelf georganiseerd» heeft Mw. Parker toen bevestigd aan deze parlementariër met wie ze toen thee zat te drinken. Opnieuw volgens lord Lea, heeft de gewezen diplomaat-spionne uitgelegd «dat indien het Westen niet tussenbeide kwam, Lumumba de rijke minerale bodemschatten van Congo (intussen Democratische Republiek Congo geworden) aan ‘de Russen’ (in wezen de Sovjet Unie) zou overgemaakt hebben.» Door «The Hindu» ondervraagd heeft Lord Lea de inhoud van zijn brief aan de LRB bevestigd, hierbij verduidelijkende dat het gesprek met Mw. Park – intussen Barones Park van Monmouth geworden – plaats greep enkele maanden voor haar dood in 2010. «Dit is het gesprek dat ik met haar gevoerd heb en dit is wat zij me hierover heeft verteld. Ik heb hier verder niets aan toe te voegen» verduidelijkte hij verder. De eerste leider van de Congolese regering na de onafhankelijkheid van juni tot september 1960 Patrice Lumumba werd door president Joseph Kasavubu uit zijn ambt ontzet. Nadat Joseph-Désiré Mobutu midden september de macht had overgenomen werd Lumumba gevangen gezet en daarna naar de mijnregio van Z-O Katanga overgebracht met – volgens La Libre – de steun van België. Hij werd daar op 17 januari 1961 vermoord. In volle Koude oorlog hing er een schaduw van de C.I.A. boven de operatie. In 2001 kwam een Belgische parlementaire onderzoekscommissie tot het besluit dat België hierin een «morele verantwoordelijkheid» had, waarna ons land zijn excuses bood aan Congo. Dit persbericht werd eerder al door het persagentschap «Belga» verspreid (1 april 2013) en verscheen ook in «The Times» (zie fragment hieronder).  Last updated at 12:01AM, April 2 2013 The British Secret Intelligence Service may have played a role in the assassination of Patrice Lumumba, the first democratically elected Prime Minister of Congo, according to remarks said to have been made by MI6’s former head of station in the region. The late Baroness Park of Monmouth, known as Daphne Park when she was sent as an MI6 officer to the Belgian Congo in 1959, told a fellow peer before she died three years ago that she had been behind the elimination of Lumumba (…)   De moord op Lumumba – Na 50 jaar spreekt een Belgische getuige. Bron: «La Libre». In de editie van donderdag 20 juni 2013 publiceert «Paris Match» een uitgebreid gesprek met de 89 jarige Jacques Bartelous , één van de 10 door de familie van Lumumba beschuldigde landgenoten in de zaak van de moord op de Congolese leider, die in januari 1961 in Katanga werd geëxecuteerd. In die tijd oefende de gewezen magistraat uit Dinant de functie van kabinetschef uit op het kabinet van de afgescheiden Katangese president Moïse Tshombe. Hij was door de neerlegging van een klacht in 2011 door de oudste zoon van Patrice Lumumba bij een Brusselse onderzoeksrechter geviseerd en Bartelous levert voor het eerst, na 50 jaar stilzwijgen, publiekelijk commentaar op de zaak. Hij verdedigt zich en zegt op geen enkele manier deelgenomen te hebben aan de moord op het boegbeeld van de Congolese onafhankelijkheid, integendeel alles in het werk te hebben gesteld om Tshombe te overtuigen niet in te gaan op de geplande transfert van Lumumba naar Katanga, daar hij overtuigd was dat dit Lumumba’s zekere dood zou betekenen. Hij maakt tevens aan het weekblad details over van de gebeurtenissen die het einde van de eerste regeringsleider van de Democratische Republiek Congo hebben versneld. Hij brengt tevens verslag uit van de druk die bepaalde Belgische autoriteiten van die tijd hebben willen uitoefenen op Tshombe, opdat hij groen licht zou geven voor de komst van Lumumba naar Elisabethstad, ondanks het gebrek aan twijfel over zijn toekomstig somber lot. Hij voegt daar verder aan toe, dat in de loop van de acht dagen die volgden op de moord, Brussel zich valselijk ongerust maakte over de gezondheid van Lumumba, ondanks de wetenschap dat hij geëxecuteerd was. De raadsman van Jacques Bartelous, Dominique Remy, heeft het arrest van de Brusselse Kamer van inbeschuldigingstelling gedeeltelijk ongedaan gemaakt, welke opdracht had gegeven om de behandeling van het dossier verder te zetten, waarin niemand voorlopig nog beticht wordt. Het Hof van Cassatie heeft inderdaad het bestaan van een voorrecht van rechtspraak erkend ten behoeve van Jacques Bartelous, omwille van zijn kwaliteiten van magistraat emeritus. 
LECTUUR: De gemanipuleerde geschiedenis; de weerlegging van onwaarheden... Opmerkingen in de rand.20/6/2013  In 2011 verscheen bij Uitgeverij Masoin (Brussel) het naar mijn bescheiden oordeel, nogal spraakmakende boek Le Congo au temps des belges. L'Histoire manipulée - Les contrevérités réfutuées 1885-1960. De auteurs (A. de Maere d'Aertrycke, A. Schorochoff, P. Vercauteren en A. Vleurinck) gaan er van uit dat sinds meer dan tien jaar, de vroegere Belgische koloniale werking het mikpunt is geworden van een schandelijke georganiseerde en tendentieuze mediacampagne (zowel nationaal, als internationaal). Deze campagne krijgt de steun van een selecte groep bekende personen die in de schoot van respectabele instellingen of organisaties zetelen. De auteurs gaan er dan ook van uit, dat de modale burger "het recht heeft op objectieve en complete informatie dienaangaande", die gebaseerd is op, en ik citeer: "concrete en bewezen feiten". Ze staven in hun boek hun beweringen van 'misleidende informatie' met een 16-tal voorbeelden over een periode van twaalf jaar gespreid (1998-2010). Tweederangsschrijvers, maar ook journalisten, nationale en internationale media, uitgeverijen, theatermakers en toonaangevende kranten passeren allemaal de revue en "willen allemaal schade berokkenen aan Belgen die momenteel nog enkele belangen te verdedigen hebben in Congo". Alles draait volgens de auteurs, rond pure concurrentiële wereldhandelspolitiek en bepaalde personen of instellingen willen ook de Belgische monarchie compromitteren en schaden en, indirect, ook de Congolezen, Rwandezen en Burundezen waarmee de Belgen handelsbetrekkingen onderhouden. Ze gaan ver in hun weerleggingen en beschuldigingen zowel de VRT, als de RTBF, het Théatre des Marthyrs (Brussel), maar ook TV5, ARTE, uitgeverij l'Harmattan van "verspreiding van valse informatie". Ook andere buitenlandse zenders moeten het ontgelden: BBC, ZDF, DRTV, TV Canada en Australische, Amerikaanse, Aziatische en zelfs Afrikaanse zenders staan in hun 'zwarte' lijst. Hun beweringen - eerlijk toegegeven: niet zelden heel goed gefundeerd - stemmen uiteraard tot nadenken. En dan vooral omdat ze hiermee aanzetten tot voorzichtigheid bij onze zoektocht naar de waarheid. Eigenlijk leveren de vier auteurs met hun boek 'tegengas' ten opzichte van de bij ons allen gekende auteurs die (terecht of niet) de Belgische koloniale geschiedenis met de nodige argwaan of extreem negativisme belichten. En we moeten eerlijk zijn: ook de stelling van deze laatsten dient met de nodige argwaan en voorzichtigheid benaderd te worden en in hun geval geldt evenzeer de regel: Tempus omnia revelat...  |
AuthorEddy Hoedt Categories |
RSS-feed
