Als eerbetoon aan alle omgekomen militairen bij het drama in Detmold 1963, dit 'speciaal' blogartikel. 26 juni 1963 staat voor altijd als een zwarte dag genoteerd in de annalen van het Regiment Para-Commando. Ondanks het groot belang dat de twee opleidingscentra (het CE Para & CE Cdo) hechten aan de veiligheidsvoorschriften slaat het noodlot die dag toe. Het is trouwens aan de strikte toepassing van deze voorschriften dat het o.a. te danken is dat er, ondanks de gevaren die verbonden zijn aan de training en opleiding van onze paracommando’s, zeer weinig dodelijke ongevallen gebeuren. Die middag echter, iets na 12:00u, loerde het gevaar vanuit een totaal andere hoek... Vandaag is het precies 50 jaar geleden dat dit drama zich voltrok. De feiten: tijdens een manoeuvre van het 1 (BE) Corps in de toenmalige DDR werd een Flying Boxcar C-119 met paracommando’s van het 1 Para door een mortiergranaat getroffen. Het projectiel was afgevuurd door een Britse eenheid die in het kamp Sennelager buiten de toegelaten uren aan het oefenen was. Dank zij het koelbloedig optreden van Eerste-sergeant-majoor Edmond Chabot (die hierbij zelf om het leven kwam) en de twee andere dispatchers kunnen negen paracommando’s nog uit het vliegtuig springen, net voor het brandend neerstort. Bij dit drama verliest het Regiment Para-Commando 29 manschappen van het 1 Para en 3 dispatchers van het CE Para. Ook een adjudant van het A.N.C. (Congolese regeringsleger) en de volledige vliegtuigbemanning komt hierbij om het leven. Vandaag staat éénieder die op de één of andere manier verbonden is met het Regiment Para-Commando even stil bij dit tragische gebeuren. Elk gedenkt op zijn manier zijn omgekomen makkers en kaderleden. Gisteren, 25 juni, werd in het CE Para in Schaffen dit drama met een plechtigheid herdacht. They never die. They only fly away…
|
AuthorEddy Hoedt Categories |